اسلام با یک میلیون و 591 هزار نفر ( 8/2 درصد کل جمعیت ) دومین دین بزرگ انگلستان به شمار می آید.بیشتر مسلمانان این کشور را مهاجرانی از جنوب آسیا بویژ ه پاکستان، بنگلادش و هند تشکیل می دهند در دهه های 50، 60 و 70 قرن بیستم میلادی به انگلستان آمده اند.
اولین گروه بزرگ از مسلمانان 300 سال پیش به بریتانیا آمدند، ملوانانی بودند که برای کمپانی هند شرقی کار می کردند .
موج مهاجرت مسلمانان به سمت انگلستان، با باز شدن کانال سوئز در سال 1869 افزایش یافت و افزایش تجارت دریایی باعث شد تا بسیاری از آنها که بیشتر اهل کشور یمن بودند، عازم بریتانیا شوند و سپس در آنجا سکنی گزینند.
موج دیگری از مهاجران مسلمان در سال 1970 از آفریقا و بخصوص کشورهای کنیا و اوگاندا راهی انگلستان شدند این عده که حدود 60 هزار نفر تخمین زده می شوند، آسیایی هایی بودند که به علت دشوار شدن شرایط زندگی، آفریقا را ترک کردند.
بر اساس سرشماری سال 2001، یک میلیون و 536 هزار و 15 نفر مسلمان در انگلستان و ویلز ساکن اند. سرشماری ایرلند شمالی نشان می دهد 1943 مسلمان در این منطقه زندگی می کنند.40 درصد مسلمانان انگلستان در لندن زندگی می کنند و 5/8 درصد جمعیت را تشکیل می دهند.
همچنین، تعداد زیادی از مسلمانان در بیرمنگام، منچستر، برادفورد، لوتون، اسلوق، و شمال انگلستان زندگی می کنند.بخش قابل توجهی از مسلمانان اسکاتلند نیز جمعیتی هستند که در گلاسکو سکونت دارند.
از سال 1950 به بعد، با مهاجرت قابل توجه به بریتانیا از داخل مستعمرات (بویژه شبه قاره هند و شرق آفریقا) جمعیت عظیم مسلمانان در بسیاری از شهرها و شهرکهای انگلیسی توسعه یافت.
اسلام در طی قرنها در تماس با انگلیسی ها رایج ترین تفکر حاضر در انگلستان است؛ از زمانی که ملکه الیزابت اول از سلطان مراد برای مقابله با اسپانیایی ها تقاضای کمک نظامی و دریایی کرد، روابط بین بریتانیا و اسلام آغاز شد. در قرون وسطی، عصر گسترش امپراتوریهای اسلامی و جنگهای صلیبیِ اروپا، این ارتباطها بیشتر بوده است.
در قرن شانزدهم میلادی، جان نلسون اولین انگلیسی بود که به دین اسلام گرایش یافت و در سال 1649 میلادی الکساندر رز، قرآن را به زبان انگلیسی ترجمه کرد. در قرنهای 18 19 میلادی نیز تعداد افرادی که در انگلستان به دین اسلام گرایش یافتند، به طور چشمگیری بخصوص در میان طبقه اشراف گسترش یافت.
در ابتدای قرن هشتم، در زمان پادشاهی مرکیا دریکی از حوزه های قلمرو انگلوساکسونها سکه هایی با نقش اسلامی بر روی آنها رواج یافت. برخی معتقدند ضرب این سکه ها با هدف تسهیل تجارت با توسعه امپراتوری اسلامی در اسپانیا صورت گرفته است.
پس از نام «جان نلسون»، «جان وارد کنت» از دریانوردانی بود که اسلام آورد. بعدها تعدادی از یکتاپرستان به این دین علاقه مند شدند، به گونه ای که «هنری استابز» رساله ای درباره اسلام نوشت که به زمینه های پذیرش این دین اشاره می کرد.
مسلمانان مور نفوذ قابل توجهی بر کارهای جرج پیل و ویلیام شکسپیر داشته اند، به گونه ای که آثار جورج پل از چندین نماینده موری از مراکش، در ابتدای قرن 17 الهام گرفته شده است.
گذشته از آثار علمی و فلسفی، گروهی از کارهای افسانه ای عربی که طی قرون 17 و 18 به لاتین و انگلیسی ترجمه شده بود، می توان به آثاری همچون داستان هزار و یک شب و لیلی و مجنون اشاره کرد.
اولین مسجد در بریتانیا در خیابان کاردیف در سال 1860ساخته شد .مسجد شاه جهان دومین مسجد مسلمانان انگلستان، در سال 1889 ساخته شده است. هیأت بیداری مسلمانان در سال 1913 توسط مبلغان مسلمان تشکیل شد.
پس از مساجد، حدود یک هزار مؤسسه در سرتاسر بریتانیا تأسیس شد. این سازمانها درمیان اقلیتهای مسلمان که تعدادشان به حدود 2 میلیون نفر می رسد، نقش مهمی ایفا می کنند.
اسلام با اعلامیه سوم 1812 پارلمان انگلستان قانونی شد. در عین حال، دولت انگلستان اسلام را به عنوان یک دین به رسمیت نمی شناسد و تنها دین به رسمیت شناخته شده، مسیحیت پروتستانی انجیلی است.
طی سالیان اخیر، احزاب سیاسی بریتانیا، بویژه حزب حاکم کارگر، طی برگزاری انتخابات، مسلمانان را به عنوان اقلیت خطاب می کردند و به آنها وعده هایی دادند.
سازمانهای اسلامی به واسطه تعداد بسیار زیاد مهاجران، از کشورهای اسلامی در حال رشد در انگلستان هستند. این سازمانها در حال رشد و استقرار در سراسر کشورند و هدف عمده آنها فراهم ساختن صدای اسلام به مناطق محلی و جامعه است.
غالب این سازمانها در حال حاضر در هاملت تاور لندن و برخی دیگر مثل «شورای مساجد» انگلستان و ایرلند و «اتحادیه مسلمانان» در شهرهایی همچون اولدهام و بیرمنگام مستقر می باشند .
شورای مسلمانان انگلستان، انجمن مسلمانان انگلستان، مرکز اسلامی انگلستان، انجمن اسلامی انگلستان، حزب اسلامی انگلستان و کالج اسلامی لندن تنها تعدادی از موسسات اسلامی این کشور هستند.